In de nacht van 17 op 18 februari werd na uren zoeken het lichaam van koning Albert I gevonden
op de boshelling aan de rotsen in Marche-les-Dames. De koning werd met de wagen naar Laken
gevoerd nog voor de gerechtelijke diensten aan het onderzoek konden beginnen. Dat gerechtelijk
onderzoek kwam al vrij snel tot de conclusie dat de koning verongelukte tijdens het klimmen.
Nochtans waren er van in het begin andere meningen, zodanig dat de ministerraad van maandag
19 februari besliste dat al wie valse geruchten over de omstandigheden van de dood van de koning
verspreidde, kon vervolgd worden.

CONSEIL DES MINISTRES DU 19 FEVRIER 1934 
    (met dank aan Stefan VH)

De uitvaartplechtigheden werden een hoogtepunt van
de mythe Le Roi-Chevalier - de Koning-Ridder.
Tienduizenden kwamen uit gans het land naar Brussel
en de weken en zelfs jaren die volgden naar de rots
van Marche-les-Dames. Crépin, de rijkswachter die
erbij was als de koning gevonden werd en achteraf de
bewaker van de site werd, noteerde in 1937: Meer dan
180.000 bezoekers met 1720 autocars, 19.633 auto's
1465 motorfietsen, 950 sidecars, 4400 fietsen, 38 boten
57 speciale treinen en de gewone dagelijkse treinen.
Postkaarten met de rots werden gedrukt. Alle dag- en
weekbladen brachten gedurende weken uitgebreid
verslag met foto's van de site en de fatale rots,
sindsdien "La Roche du Roi Albert" genoemd. In maart
verscheen het eerste boek van Pierre Nothomb gevolgd
door een tweede op 1 april van Paul Werrie.
In de nacht van 10 op 11 aprilverdween het paneel van
de Rechtvaardige Rechters uit het retabel Het Lam Gods
in de Sint-Baafskathedraal te Gent.

postkaart uit 1935

In het bos, boven de rots van koning Albert, is een stenen muur gebouwd die de afdaling verhindert.
Volgens de bewoners van Marche-les-Dames omdat zich nieuwsgierigen aan de gevaarlijke afdaling
riskeerden. Het gebouwtje langs de weg dat als museum diende is gesloten. Buiten de jaarlijkse
herdenkingsdiensten die op 17 februari aan het overdekte altaar gehouden worden is het stil daar
aan de rots. De mythe is voorbij ook de rots raakte in de vergetelheid. Tot het met de zeventigste
verjaardag van de gebeurtenissen wat in de aandacht kwam en Frans de gelijkenis met de rotsen
op het verdwenen paneel van de Rechtvaardige Rechters ontdekte.

Foto, Frans Wentholt De site werd een herdenkingsplaats.
Een laag muurtje met een poort en
een haag in de vorm van een A.
Op de helling staat een stenen kruis
waar de koning werd gevonden.
Vijftig meter boven het kruis,
tegen de onderkant van de rots,
hangt een gedenkplaat van 470 kg
naast de brokkelige spleet.

 
IN MEMORIAM
ALBERTI REGIS BELGARUM
NOBLISSIMI AC GLORISIMI PRINCIPIS
QUI DE HAC RVPE DECIDIT EXAMINIS
XVII FEBRVARII MCMXXXIIII
ANNO AETATIS LVIII REGNI XXIII
PATRIA MAERORE AFFLIVCTA
HUNC TITVLVM PONENDVM CVRAVIT
SEMPER AD ALTIORA TENDENS
IN SVMMVM FASTIGIVM
SVBLATVS EST MORTE

 

Nu ziet het er anders uit, een parking
langs de drukke weg. De boshelling
steil en overgroeid. Wie het kruis,
de bronzen gedenkplaat of de rots van
dichtbij wil zien, riskeert een glijpartij.

HET GERECHTELIJK ONDERZOEK

Aangezien koning Albert I geen natuurlijke dood gestorven is
en ondanks het onmiddellijke afvoeren van het lichaam en
de bewijsstukken, was een onderzoek onafwendbaar.
De belangrijkste getuige, Van Dycke, had niets gezien of gehoord
want was volgens zijn verklaring door de koning weggestuurd.
Andere mogelijkheden dan een ongeluk werden niet onderzocht.
Belangrijke getuigen werden niet verhoord.
Andere getuigenissen waren soms tegenstrijdig.
Het lichaam en de wonde werden niet onderzocht.
Sommige bewijsstukken zijn onvindbaar.

Meer details in de boeken van J. Noterman

 

DE DOOD VAN DE KONING

Het zijn niet zozeer de omstandigheden van het overlijden
van Albert I die ons interesseren. Dat is een mythe op zich die
nog lang niet uitgeklaard is.

Voor ons is het belangrijk dat de koning daar op die plek, aan die rots gevonden is. De rots die wij denken te herkennen op het verdwenen paneel van de Rechtvaerdige Rechters.

Op de volgende pagina's brengen we wat geschiedenis over
deze plek, Marche-les-Dames en de abdij.

Op de laatste pagina staat hoe we denken dat het nu verder moet.

 
Geschiedenis van
Marche-les-Dames


Hoe nu verder?


homepagina
alle pagina's

©
copyright 2004/2019
Karel Julien Cole